“Büyük Ortadoğu Projesi” denilince hemen aklımıza Masonluk, Siyonizm, Arz-ı Mev’ud ve 2006’da ABD’de yayınlanan -Ortadoğu ülkelerini içeren- bir harita gelmektedir. Masonluk ve Siyonizm, B.O.P. fikriyatını ortaya çıkaran nedenlerdir. Bu projeyi Ortadoğu’da gerçekleştirme amaçlarının nedeni ise Arz-ı Mev’ud’un (Yahudilere “vadedilmiş topraklar”ın) onlara göre bu bölgede, Nil ve Fırat arasında kalan -Büyük İsrail’i kuracakları(!)- topraklar olmasıdır.

B.O.P.’u bir hayal olarak duyduk ama yıllar geçmiyor ki ondan bahsetmeyelim ve de yıllar geçmiyor ki bu fikir doğrultusunda Ortadoğu şekillenmesin. Fakat başta kendi ülkemiz insanı olmak üzere hâlen B.O.P.’u ciddiye almayanların yahut sıradan bir komplo teorisi kadar ciddiye alanların sayısı oldukça büyük bir kitleyi oluşturuyor. Bunun bir nedeni kişinin dünyevîleşme, hayalini bile kuramama, büyük düşünememe gibi şahsî sebeplerdir. Diğer bir nedeni ise bilenlerin bilmeyenlere iyi anlatamaması ve hatta biliyorum diyenlerin de bu durumu hakiki manada bilmemesidir.

Filistinli bir âlim olan Makdisî’nin “Büyük Ortadoğu Projesi” kitabını farklı kılan şey, kitabın içeriğini teorilerle, tarihi sebeplerle doldurmak yerine bizâtihi olayların içinde olan bir kimse olarak, inkâr edilemeyecek örneklerle olayları izah etmesi ve B.O.P.’un ilerleyiş sürecini, hangi mantalitede ilerlediğini bize hissettirmesidir. Yaklaşık 100 sayfaya tekabül eden bu kitap, ciddi bir meseleyi edebi açıdan uzatmadan ve anlatacağını da dobra dobra anlatarak vermek istediği mesajı gayet iyi veren üslubuyla tam “İşi vaktinden çok olanlar”a göre bir kitap.

“Arap baharı” ismiyle meşhurlaşan ama bütün dünyayı sarsmaya ve dikkatleri üzerine çekmeye devam eden Ortadoğu’daki olaylara şöyle bir bakarken, Batı’nın bu coğrafyada nasıl bu denli etkili olduğunu idrak edebilmek için ve Ortadoğu halklarının nasıl sindirildiğini az da olsa anlayabilmek için Batı’nın Ortadoğu’da asıl gücünü oluşturan en büyük kitlenin işbirlikçiler olduğunu iyi bilmek gerekir. Bu işbirlikçiler -ister diktatör olsunlar ister “Batı’nın kanlı demokrasisi” ile getirilmiş olsunlar- aynı vücudun uzuvlarıdırlar. Uzuvları bilmek, tanımak için de öncelikle bu vücudu tanımak gerekir. Bunu da elbette ki Âdem (as)’dan başlayarak tarihî bir süreç içerisinde anlatmak gerekir. Fakat bu tür çalışmaların ne tür konumda olduğu yahut ne ölçüde etkili olabildiği tartışması bir yana, Makdisî’nin “B.O.P.” kitabının burada öne çıkan en önemli yüzü, bu fikriyatın -tarihten misaller de çıkartarak ve Coğrafî izahlara sıkışmaksızın, kendisinin de ifade ettiği gibi aynı örneklere, klişe sözlere düşmemeye çalışarak- çağımızdaki izdüşümünü ikrar etmesidir.

“Soğuk savaşın sona ermesinden, Sovyetler Birliği’nin bozguna uğrayıp dağılmasından, bunun akabinde Amerika’nın uluslararası toplum üzerinde yegâne güç olmasından, Afganistan’ın Amerika’nın otoritesi altına girmesinden, yine bu sebeple Irak’taki zorba iktidarın düşüşünden ve ülkelerimizde batı adına egemen olan diktatörlerin gölgesinde demokrasi çığlıklarının yankısı Müslüman beldelerde yükselmesinden sonra Amerika, Irak’ta onun ve müttefiki İsrail’in maslahatlarıyla uyum çerisinde olan aldatmaca bir demokratik rejim ikame yoluyla ve baskıyla kendi kültürünü dayatmaya başlamıştır. Amerika’nın liderleri ve siyasetçilerinin de açıkça ifade ettiği gibi Irak’taki bu rejimi Ortadoğu’nun diğer ülkeri için örnek alıp benimsenecek bir model yapmışlardır. Yine Ortadoğu’da yapılması gereken Demokratik Reformları(!) da “Büyük Ortadoğu Projesi” adı altında işleyip ilan etmişlerdir.”

Hezimete uğramışlık psikolojisiyle yazılmış bir kitap değil, onların yüz kızartıcı yönlerini ortaya çıkartan, karşı atak kitabı...