Bugün, Dünya’da yedi milyar üç yüz bin kadar insan yaşıyor. Bu yedi milyar üç yüz bin kadar insandan dokuz yüz yirmi beş milyonu her gece aç yatıyor. Her 6 saniyede bir çocuk açlık nedeniyle ölmeye devam ediyor. 2014 yılında ülkemizde intihar eden kişi sayısı 3 bin 65 olmuştur.  Atanamayan öğretmen sayısı 330 bine ulaştı. Uluslararası Pazarlama Servisi’nin araştırmalarına göre 2003 yılında Türkiye’de 14 milyon 238 bin kutu depresyon ilacı tüketilirken 2012’de bu rakam 36 milyon 881 bine çıkmıştır. Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevfik evleri Genel Müdürlüğü’nün açıkladığı verilere göre 1999 yılında cezaevlerinde bulunan hükümlü ve tutuklu sayısı 67.581 iken 2015 yılında cezaevlerinde bulunan hükümlü ve tutuklu sayısı 164 bin 461’e ulaştı. 1 buçuk milyar insan sağlıklı içme suyundan mahrum. Her gün 30 bin çocuk en basit ilaçlara ulaşılamaması nedeniyle tamamen önlenebilir hastalıklardan ölüyor. Kedi-köpek maması, kozmetik ürünleri ya da sadece reklam giderleri için harcanan paralar, dünyadaki açlığı ve yoksulluğu defalarca önleyebilecek miktarda. Halen 7 milyara yakın insanın yaşadığı yeryüzünde nüfusun on mislini besleyebilecek seviyede üretim yapıldığı halde milyonlarca insan açlıkla pençeleşmekte. 7 Haziran Seçimleri sürecindeki Türkiye’de 8 bin 250 aday ve kurmaylarının sadece giyim için harcadıkları miktar 25 milyon türk lirası düzeylerindedir. Bugün dünya nüfusunun %1’i dünya mal varlığının %40’ına sahiptir. Dünya’nın en zengin 5 kişisinin toplam serveti 280 milyar dolar civarında ve buna karşın en fakir 20 ülkenin toplam borcu yaklaşık 10 milyar dolardır. Dünya’da 2 milyarı aşkın sayıda insan yoksulluk sınırının altında yaşıyor. 

Bugün sadece ABD, bir savaşın içinde olmamasına rağmen 500 milyar doların üzerinde savunma harcamaları yapıyor. Bu ABD’deki bütün lise öğrencilerinin 4 yıllık üniversite harcamalarından bile daha az. 1940’larda ABD, Manhattan Projesi ile kitle imha silahlarının(atom bombası) ilkini üretti. Bu programda 130.000 insan görev aldı ve akla hayale gelmeyecek derecede paralar harcandı. Oradaki bilim insanlarının insanları öldürmek yerine, insanları öldüren sebeplerin araştırılması için çalıştığını düşünün. Dünya’da Savunma Bakanlığı, ordusu olan her devletin savaşmamak adına çalıştığını düşünün.    

Rakamlar gösteriyor ki, bu ülkede, bu sistemde ve bu Dünya’da bir bozukluk, bir terslik var. Aç bir çocuğun sırtından para kazanabilen becerikli gazeteciler, fotoğrafçılar tebriklere boğulurken aç insanların açlığıyla baş başa bırakılması da tabi ki bu dünyanın gerçeği değildir. Bu Dünya zülüm dünyasıdır, bu dünya kabul edebilir bir dünya değildir, burada akla aykırı bir düzen vardır.

Ve farkında olalım ya da olmayalım, bu sistemin ve kurumlarının can damarı paradır, ekonomidir. Var olan tüm savaşlar, açlıklar, yoksulluklar, kıtlıklar, isyanlar, ölümler, suçlar, intiharlar ve bunun gibi eylemler ve durumlar parasal sistemden ayrı olarak düşünülemez. Bu nedenle parasal sistemin nasıl işlediğini anlamak, neden bu şekilde yaşadığımızı anlamamız açısından çok önemlidir. Ekonomi genellikle karmaşık ve sıkıcı olacak algılanır, bitmek tükenmek bilmeyen ekonomik terimler ve göz korkutan matematik, insanları anlama çabalarından caydırır. İnsanların katlanmak zorunda bırakıldıkları bu sistem, anlaşılmamak üzere, gizlemek üzere tasarlanmıştır, ekonomistler karşılarındaki verilerin sadece kendileri tarafından anlaşılmasını istemiştir. Fakat bu karmaşıklık bir maskeden ibarettir.