Yokluk değildir kimsenin hayali… Aksine… Varlık içinde yok olmaktır birçoğunun hayali. Onlar ki mutluluğu varlıklarının içinde ararlar. Mutluluk zenginliktedir derler…Zenginlik… Bilmezler midir ki sevgidedir… Zenginlik, sevgiye ve sevgiliye sahip olmak değil midir zaten. Yok, canım hadi oradan derler onlara bunu söylediğin zaman. Anlamazlar… Onlar hayallerini varlığın içinde eritirler. Gelip geçici hayallerinin etrafında, yamalı bir bohça gibi yaşarlar. Hiç gerçekleri bulamadan ve tam olamadan, parça parça… Ve onlar… Engel olanlardır bizlerin hayallerine. Duvarlar dikerler yollarımıza… Üstleri dikenli tellerle kaplı… Nifak sokarlardavamıza… Bak yürekler yaralı! Onların işte bu hayalleri, mahvedendir bizleri… Ve işte dünyayı kötü eden de bunlardır. Onlardır dünyanın görünmeyen mikropları. Çünkü görünürde vardır maşaları… Onlardır işte senin yaşını çalan, yaşayışını çalan. Onlardır mutlu olmak için mutsuz edenler… Sömürenlerdir hayatları. Söndürenlerdir ışıkları… Yasaklayanlardır düzgün emelleri… Onlar bırakmışlardır hayatın asıl amacını, yalnız ve bir başına… Oysa biz inananlar biliriz ki yalnız ve oluruna bırakılmış hayat, yatağı taşmış dere gibidir. Onu bu halde bırakan insan da içinde savrulan bir kaya parçası… Sadece etkilerle sürüklenen ve yavaş yavaş eriyen. Kendi varlığını yozlaştıran ve yok eden… Ama yine hayatları mahvolan bizler biliriz ki, ‘Müslim’ olmak akan derenin tersine yüzen ‘balık’olmaktır… İnatla ve hırsla… Yanlış işleyişe karşı çıkmaktır. Dönen çarkı durdurup tersine çevirmektir mühim olan. Yoğunlaştırılmış karanlığın etkisi içinde bulunduğumuz bu fitne dolu, korku dolu, odadan çıkıp, gökyüzünün sonsuzluğunu keşfedip, yıldızlara selam durmaktır olması gereken. Huzuru bulmaktır. Huzuru oluşturmaktır. Ve en sonunda geleceği temizlemektir, kötülüklerden… Hayaller mahvolabilir… Ama hayatlar kurtarılacaktır… Buna da kaybederken kazanmak kuramı diyorum… Önemli olan fark edebilmektir. Unutmamalı ki farkında olmak, farklı olmaktır.