Kirli duvarlar ardında akıyor hayat

Tuğlaları nasiplenmiş insan nefeslerinden

Boyası kahır ve harcı bayat

Yırtıp sökecek bir yerini bulamıyorum onun

Bütün sertliğiyle iniyorsa yumruğum, gecenin tenhasına

Yine bütün parçalanmışlığıyla geri dönüyor bana

Ellerim taneleri küfleniyor giderek

Ne ki fünun, bir çaresini bilmiyor bunun

 

Diyorum; ben de hiç bilmeyeydim yaşamayı

Bir sır olaydı, tılsımı bozulmazdı

Bir çaresi

Varsa eğer bir çaresi

Yani;

Ağrıları dindirmektense, hiç yaşanmamış gibi mesut kılacak

Hiç tecrübe etmemiş gibi ıslak günahları

Hiç tanışmamış gibi bir zalimle 

Hayatının orta yerine bir ideoloji patlamamış gibi

Yahut hiçbir bankanın önünden geçmemiş gibi

Hür rahimde sonsuza yüzmek ve imbisat

Rahim ki en son orda tattım huzuru

Sonrası katran, beton ve biraz iktisat