Şimdiki zaman artık geçmiş zaman

Yaşanmış ve terk etmiş, vedasız.

Ta içimizde yankılanan bu yaşamak melodisi;

Akreple yelkovanın tıkırtısını durduramamanın adı.

 

Bir başka deyişle,

Çıkarken nefes nefese bırakan

Ve inerken kontrolsüz kılan yokuşun

Sonunu bilmeden adımlamanın adı yaşamak.

 

Gerek tökezletip ayakları

Gerek diri tutup umutları

Var olma sanatı yaşamak.

 

Şaire kalem olan

Ve kimi zaman kırdıran o kalemi,

Debelenen zamanın raksında his veren hüzün;

Yaşamak melodisi.

 

Kanı dökülen masumun

Ve kan dökenlerin bozuk terazisi,

Köşe başında melodikasına üfleyen o çocuğun üşüyen ayakları,

Yaşamak,

İşte melodisiz.

 

Bir yaprağın dökülüp yeniden filizlenmesi,

Umut,

Gülümseyen çocuğun parlayan gözleri,

Bir gençlik heyecanı,

Anne şefkati,

Memleket sevgisi,

Yaşamak;

Böyle de melodili...