Adıldım gizli özne yaptılar.

Türkçe adıl düşüren bir dil imiş.

Düşürdüler adılımı.

Düştüm.

Yüklemimi kaybettiğim,

yargı bildiren hayatımda var iken yok oldum. 

Varla yok arası bir çizgideyim

şimdi şu anda şurada.

Amaçsız, emelsiz, rastgele çizilmiş olarak yaşadım bu tutarsızlığı,

bağlamı olmayan hayatı.

İlkece ÖNY kalıbına sokmaya çalışıp, çizgisel olmalısın deseler de,

Ben yaşadım hayatımı

virgül koymadan genelinde tutarsız.

Kalabalıklar arasındayım.

Yapay ve dikey insanlar sarmış dört bir yanımı.

Tümcemi anlamsız kılmak için ellerinden geleni yaptılar.

Uyumlu insan iken, tutarsız kıldılar.

Yine yaşıyorum hayatı yüzeysel olan AA-larla, Aciz Ademlerle.

Tüme varmak isterken, tümden geliyorum.

Bir bütün oluşturamıyorum.

İçeriği nitelikli olan hayatı, işlevsiz hâle getirdiler.

Tükendim.

Bağlamı bağlamdan bağımsız,

bağdaşıklık düzleminde devamlı sapma gören bu hayatı

yaşayamıyorum.

Ya insanlar aşırı yüzeysel ya da ben fazlasıyla duygusal olduğum için

derin yaşıyorum hayatı.

İki önerme arasında dengeyi kuramıyorum bir bağlaç gibi.

Sanırım ben artık metin olamıyorum...