Bir yolculuğa çıkıyorum,

Sessiz, sakin bir gemide mesela 

Yön yok,

Pusula,

Ve dahi kaptan…

Gemi rüzgarına esir,

Biz ise gemiye…

Uzun bir yolculuk,

Ne rüzgar bıkıyor gemisinden, ne de gemi bizden.

Bir durakta duruyor sonra,

Dost bildiklerim teker teker iniyor gemiden.

Acı bir gülümseme suretlerde,

Rüzgardan hafif bir ses,

Martıların acı çığlıkları,

Yavrusunu kaybeden anneye eş.

Ne denir ki? Sukut…

Susuyorum sonra,

Bulutlardan akan damlalar, gözyaşlarıma kardeş.

Denizde ki dalgalar, gönlüme uhuvvet,

Ve güneş,

Ve ay,

Ve yıldızlar, sözlerime,

Bendeki kalp ise sukuta hasret.