Hayatı iki bilinmeyenli bir denklem olarak görebiliriz. Birinci bilinmeyen(X): Dünyaya gelen kaçıncı insanım? İkinci bilinmeyen(Y): Dünyadan göçecek kaçıncı insan olacağım? Buradan; X+Y = Dünya Hayatı. Diyebiliriz. Meseleyi cebirsel olarak anlatmak, zihinde daha kalıcı olmasını sağlayabilir. Böyle baktığımızda dünyadan göçmüş milyarlarca insan için ömür sermayesinin ne kadar hızlı tükendiğini fark edebiliriz. Bu farkındalık sayesinde gaflet içerisinde, yaşamı hiç bitmeyecekmiş gibi sanmak yanılgısını atlatabiliriz. 

Kainat, zıtlıklar üzere bir dengeye oturtulmuş. Yani; gece-gündüz, siyah-beyaz, Hak-Batıl gibi. Bu zıtlık, insanın yaratılışında da mevcuttur. Ve genellikle insan, nefsi ve vicdanı arasındaki kavganın muhatabı olur. Bunun neticesinde, ya nefsinden yana olur ya da kalbinden yana. Bunun ortası yok gibidir. Çünkü, birinin olduğu yerde diğerine yer yoktur. Hak gelince batıl zail olur. Güneş doğunca karanlık kaybolur. Adalet tesis edilince zalimlerin hükmü boşa çıkar… Bu böyle. 

İnsan, kalbinden yana tavır alabilmek için kılavuza ihtiyaç duyar. İyi ve faydalı olandan yana olmak bir takım fedakârlıkları gerektirir. Hayatı istediğimiz gibi değil de olması gerektiği gibi yaşamalıyız. Mesela kimsenin yaşama hakkını gasp edemeyiz. Kimsenin evini gölgede bırakma hakkına sahip değiliz. Bunları bilip, buna uygun davranabilmek için dünya hayatından başka ebedi bir hayatın var olduğuna inanmak gerekir. Dünyada bir takım sıkıntılara göğüs germek, sabır ve sebat göstermek için bunların ahirette mükâfat olacağına inanmak gerekir. İşte bu noktada inancımız İslam’ın hem kişisel hem de toplumsal hayatımızı düzenleyen bir kılavuz olduğunu fark edebiliriz. 

Bir gün bir sahabe Peygamber(sav.)’e soruyor.. Din nedir? Diyor. Resulullah efendimiz: Din, güzel ahlaktır. Diye buyuruyor. Sahabe soruyu tekrarlayınca defalarca aynı cevabı alıyor.  Buradan güzel ahlak sahibi olmanın ne kadar önemli olduğunu görebiliyoruz. Bizlere kılavuzluk eden inancımızın kendisinden bahsediyoruz aslında. Bunun bilincinde olursak eğer dünyadan onurumuzla geçmeyi başarabiliriz. 

***

Her değişim içimizde ukdeler bırakır. Zaman hızla akıp gider ve onu durdurmak olanaksızdır. Mensubu olduğumuz davanın büyüklüğü, sorumluluklarımızı da büyük kılmıştır. Dolayısıyla her görev değişiminde önceki göreve dair gereken titiz çalışmayı, gayreti göstermediğimiz için pişmanlıklar duyarız içten içe. Bu ay itibariyle benim için yeni bir süreç başlamış oldu. Bundan sonra nasip olacak olan yere kadar burada sizinle birlikte olacağız. Bu sizin için hazırladığımız ilk sayı ve siz kıymetli okurlarımıza arz ederim. İyi okumalar.. Selam ve dua ile…