KÜLTÜR SANAT

Gariplerin Hikayesi: Velaiyilla Pattathari

Gariplerin Hikayesi: Velaiyilla Pattathari


Kıymetli okur, yakarsa dünyayı garipler yakar!

Bu ay çok farklı bir kültür tarafından üretilen biraz uzun ama sıkılmadan izleyeceğiniz, içerisinde güzel şeyler barındıran Velaiyilla Pattathari filmiyle karşınızdayım. Bir yandan hem güldüren hem de hüzünlendiren filme değineceğimiz gibi bir yandan da filmi ortaya çıkaran kültürel altyapıyı inceleyeceğiz.

Velaiyilla Pattathari bir Tollywood filmidir. Bildiğimiz Bollywood filmlerinden farklı özellikler taşımaktadır.  Hindistan’ın bazı eyaletlerinde konuşulan bir dil olan Telugu dilinde yayınlanmış bir filmdir. Belli bölgelere hitap eden bir film olsa da aslında evrensel olarak önemli mesajlar taşımaktadır.

Üniversiteden mezun olalı 4 sene olmasına rağmen iş hayatına atılamayan Raghuvaran (Dhanush), babası tarafından sürekli mükemmel kardeşiyle kıyaslanılmaktadır. Verdiği uzun bir mücadelenin ardından hayat ona bir şans tanır - bir inşaat projesi ona atanır -  ve kendini her türlü engellerle karşı karşıya bulur. Gelin biraz Tollywood’u inceleyelim.

Hindistan halkı, ülkeye gelen yabancı turistlere, "Hindistan'da gerçek bir sinema yolculuğu yapmak isterseniz, Mumbay'daki 'Bollywood'a değil, mutlâka 'Tollywood'a gitmelisiniz" diye tavsiyede bulunur. Hindistan'ın ortasındaki Haydarabad eyaletinde Ramoji adlı bir sinema kenti bulunuyor. Guinness Dünya Rekorları'na göre, bu sinema kenti, dünyadaki en büyük film üretim merkezi konumunda.

Hindistan'da en büyük rağbet gören turistik yerlerden biri olan Haydarabad'daki Ramoji sinema kenti, yılda aşağı yukarı 1.5 milyon turist ağırlıyor. Bu sayı, Hindistan'daki en ünlü tarihi yerlerden biri olan Tac Mahal'ı ziyaret eden turist sayısının yarısı kadar. Ancak yabancı turistlerin çoğu, Ramoji sinema kentini hiç duymamış. Sinema kentine gidenler genellikle yerli halk.

Hindistan'daki medya devi Ramoji Rao, bu sinema kentini 1996 yılında kurdu. Şu anda 70 yaşında olan Ramoji Rao, hâlâ sinema kentindeki bir evde oturuyor. Ramoji sinema kenti, ilk başta film çekimi için yapıldı. İki yıl sonra sinema kenti turistlere açılmaya başladı. Bu kentte yılda en az 100 film çekiliyor.

Sinema kentinde birçok filmin özel efekti gösteriliyor. Kentte dolambaçlı bir şekilde inşa edilen Avrupa tarzı bir yerleşim bölgesinin sokaklarında aynı anda birkaç film rahatlıkla çekilebiliyor. Sinema kentinde "İntihar Köşesi" diye adlandırılan uçurum ve sarp kayalıklarla dolu bir yapay körfez var. Filmlerdeki sevgililerin aşk için intihar ettiği görüntüler çoğunlukla burada çekiliyor

Ramoji Rao sinema kenti, her şeyi içine alan bir film fabrikası olarak görülür. Film senaryosunu sinema kentine götüren film yapımcısı, çekim, montaj ve piyasaya çıkarma da dahil olmak üzere bütün süreci burada tamamlayabilir. Hatta burada çekim ekibine hazırlanan yemekler, gürültü duvarı ve film dekoru için gereken palmiye ağacı gibi şeylerin hepsi bulunur.

Sinema kentinde ayrıca turistlerin dinlemeleri için otel, ata binmeleri ve kayak yapmaları için eğlence alanı ve film bilgileri veren bir bina var. Burada "Bollywood" tarzı şarkı ve dans gösterisi ile akrobatlar izlenebilir, "ıssız bölge" veya "sınır bölgesindeki sokaklarda" serbestçe dolaşılabilir, "silahlı adamların" kum ve tozlarla dolu bir alanda savaştıkları sahneler izlenebilir.

Mumbay'daki "Bollywood", Hint filmlerinin üretim merkezi olarak görülürse, Haydarabad'daki "Tollywood", Hindistan'da konuşulan ikinci büyük lehçe Telugu dilinin çekim merkezi sayılır. Hareketlilik içindeki Haydarabad, yılda aşağı yukarı 150 film üreterek "Bollywood"in hemen arkasında yer alıyor.

"Bollywood"da yılda 800 Hint filmi çekiliyor. Bu rakam, ABD'deki Hollywood'u çoktan aştı. Ancak turistler için Bollywood hâlâ gizemli bir örtü içinde. Çünkü Bollywood'daki 6-7 büyük film şirketinin hepsi dışa açılmamış.

Velhasıl, Velaiyilla Pattathari farklı bir Hindistan kültürünün eseri olarak ortaya çıkmış ve dünya genelinde başarılı olmuş önemli bir eser olarak karşımıza çıkmaktadır. Doğu sinemasına ve özellikle Hindistan sinemasına ilgi duyanlar için güzel bir tavsiye olacaktır. Doğu’ya ilk defa açılacak olanların da bu filmle iyi bir başlangıç yapabileceğini düşünüyorum. Afiyet olsun. Hoşça bakın zatınıza.

Müzik Tavsiyesi

Velaiyilla Pattathari film müziklerinden Amma Amma… Afiyetle…

YAZAR HAKKINDA
Bahtiyar Kara
Bahtiyar Kara
Genç İstikbal Dergisi Yazarı
YORUMLAR
İçeriğe ait yorum bulunmamaktadır.
YORUM YAPIN